امام رئوف . . .

امام رضا علیه السلام، سلام

سلام به روح پاکت و سلام به خاندان شما که سرای امیدند.

این روز ها زیادی خلوت داشتم و در تمام این خلوت ها تنها مونسم شما بودید، شاید قسمتم این بوده که این خلوت های من با دهه کرامت همراه باشه و اگر چه برام خسته کننده بود اما چون یاد شما در کنار بوده بسیار خرسندم.

در واقع اگر شما نبودید و یاد شما نبود، شاید هرگز نمی تونستم تحمل کنم.

آقا هرچه دارم از شما دارم . . .

این یک سال که گذشت، با وجود اینکه خیلی روسیاه بودم و روی اومدن به سمت شما رو نداشتم اما شما با کرم و جود خودتون، من روسیاه رو به سمت خودتون کشیدید و دوباره و چند باره دستم رو گرفتید.

آقا جان خیلی مدیون شما و خیلی مدیون خواهر بزرگوارتون هستم، خیلی. . .

یا امام رضا علیه السلام . . .

یاعلی . . .

امام رئوف . . .

مهمان شهر مشهدم؛
دیار عاشقان امام رئوف؛
شهر دلهای پاک، گدایان سینه چاک؛
آقایمان منت نهاد و دستمان را گرفت و به پابوس خود کشاند؛
گفتیم امام رئوف، برای ظهور جان جانان، امام زمان دعا فرما . . .
عشق دلها برای ظهور جان دلها دعا فرما . . .
پس از اینها می گویم، ما گدای درگاه شماییم، ما را نایب الزیاره از سوی دوستان قبول فرما . . .