..::سجّاده::..

الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة امیرالمؤمنین و اولاده المعصومین علیهم السلام

..::سجّاده::..

الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة امیرالمؤمنین و اولاده المعصومین علیهم السلام

..::سجّاده::..

بسم الله...
اللهم صلی علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم؛
إن شاء الله بتوانیم در این دنیای مجازی سهمی از دین خود را به فرهنگ شیعه و به خاندان اهل کرم علیهم السلام اداء کنیم.
اللهم عجل لولیک الفرج؛
و من الله توفیق؛
یاعلی...

طبقه بندی موضوعی

۱۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «امام حسین» ثبت شده است


باسم رب الحسین علیه السلام

محرم تمام و ناله ها فزونتر باشد

قافله عشق، به شام نزدیک تر باشد

روی نیلی و کبودی بازو، بس نبود

شام، شاید با تازیانه، زیباتر باشد؟

سه ساله وقتی با پدر کند نجوا

خرابه ، شاید عاشقانه تر باشد؟

سجاد، ویران، با غمِ پدر و برادر

رباب هم در رویا، همواره با اصغر باشد

لیلا نمی برد زِ یاد، علی اکبر را

رقیه و خرابه او را تیری دگر باشد

زینب آید، در مقابل ملعون یزید

رأس ارباب و برلبانش خیزر باشد

در مسیر، کوفیان، بد کردند

مگر می شود،، شام، مهتر باشد؟

زینب اگر سازد، گوشه ای سخن

نه یزید بل امیه، رو سیه تر باشد

ویران کند سجاد، شهر ظلم را

کلام و نفسش، از حیدر باشد

اگر شام و مراثی اش نمی بود

چگونه بر دل حسین، خنجر باشد؟

داغ دل رقیه و زینب بشنو

تا تو را طریق عشق، عزیزتر باشد

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ آبان ۹۴ ، ۰۹:۴۳
فرزند سجّاده . . .

هر وقت محرم میشد، صدای روضه می آمد و شب ها ما را به مسجد میربردند.

کمی که بزرگتر شدیم، تا روز تاسوعا و عاشوری نمیرسید، نمیدانستیم محرم است.

باز بزرگتر که شدیم، در صف صبح گاهی مدرسه، می ایستادیم و به نوای مداحی گوش میدادیم و سینه ای میزدیم.

شما را نمی دانم اما تا دانشگاه نرفتم، نفهمیدم محرم یعنی چه؟ هرچند هنوز هم نمیدانم و هرچه هم بگذرد باز نمیدانم!

در کودکی و نوجوانی محرم را درک نمیکردم، هرچند نمیشود درکش کرد!

خدا را شکر، دانشگاه هرکس را آدم نکرد، ما را شبیه به آدم کرد! (چون گفته اند انسان شدن چه آسان، آدم شدن محال است!)

ما هم به همین اندازه اش راضی هستیم.

حال انس با روضه اباعبدالله علیه السلام کار را به جایی رسانده، که اگر مدتی از او دور باشم، انگار گم کرده ای دارم.

پس آقا جان، ما نوکر تو شده ایم، خودت دستمان را بگیر تا نوکر خوبی باشیم و نوکر خوبی بمانیم.

دستمان را بگیر تا در این دنیای دون، قدم اشتباه نگذاریم و راه راست را برویم.

دستمان را بگیر تا دل دوستان را نرنجانیم یا بهتر بگویم دلشان را نشکنیم.

دستمان را گیر تا فاصله محرم و نامحرم را بدانیم و حفظش کنیم.

تا چشم و دلمان به خطا نرود و نلغزد.

تا خدایی شویم. . .

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۲ آبان ۹۴ ، ۰۷:۳۹
فرزند سجّاده . . .
حال و هوای عاشورا، هوای عزا و ماتم است، اگر دلتان شکست ما را نیز دعا کنید.
۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۱ آبان ۹۴ ، ۲۳:۰۵
فرزند سجّاده . . .

لباس کهنه بپوشید زیر پیرهنش                      که تا برون نکند خصم بد منش ز تنش‏

لباس کهنه چه حاجت که زیر سم ستور             تنى نماند که پوشند جامه یا کفنش‏

(میرزا محمد علی سرکشیک چهارم )

۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۴ مهر ۹۴ ، ۰۸:۲۲
فرزند سجّاده . . .

محرم، یاحسین، آل طه، ذبح عظیم

ریان بن شبیب گوید: در روز اول محرم خدمت حضرت رضا علیه السلام رسیدم، فرمود: اى فرزند شبیب آیا روزه هستى؟ گفتم: روزه ندارم.

فرمود: در این روز زکریا علیه السلام دعا کرد و از خداوند خواست تا به او فرزندى بدهد، خداوند دعاى او را اجابت فرمود و به فرشتگان امر کرد تا هنگامى که زکریا در محراب مشغول عبادت است وى را مژده دهند که خداوند به او فرزندى خواهد داد، اینک هرکس امروز روزه داشته باشد و از خداوند هر چه بخواهد مورد اجابت قرار خواهد گرفت همان طور که دعاى زکریا مستجاب شد.

اى فرزند شبیب اگر مى‏خواهى بر کسى گریه کنى بر حسین بن على علیه السلام گریه کن که او را مانند گوسفند سر بریدند، و هیجده نفر از خاندان او را که مانند آن‏ها در زمین نبود با وى کشته شدند، آسمان و زمین براى کشته شدن او گریه کردند.

چهار هزار فرشته براى یارى کردن او فرود آمدند و او را کشته یافتند، و آنها محزون و غبار آلود در کنار قبر او می باشند تا وقتى که قائم قیام کند، در هنگام ظهور قائم آن فرشتگان وى را یارى مى‏کنند و شعار آنان «یا آل ثارات الحسین علیهم السلام» مى‏باشد. در آن هنگام از آسمان خاک و خون خواهد بارید.

اى فرزند شبیب اگر گریه کنى بر حسین بن على علیه السلام گریه کن تا اشکهایت بر گونه‏هایت جارى شود، خداوند همه گناهان تو را مى‏آمرزد، بزرگ باشد یا کوچک، اندک باشد یا زیاد. اى فرزند شبیب اگر میخواهى خداوند را ملاقات کنى در حالى که گناه نداشته باشى حسین علیه السلام را زیارت کن.

اى فرزند شبیب اگر می خواهى در بهشت جاى گیرى و با محمد و آلش هم‏نشین گردى قاتلان حسین علیه السلام را لعنت کن.

اى فرزند شبیب اگر می خواهى ثواب شهداى کربلا را داشته باشى، هر گاه یاد آنها را کردى بگو: «یا لَیْتَنِی کُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِیماً».

اى فرزند شبیب اگر می خواهى با ما در درجات بلند قرار گیرى، در هنگام اندوه ما اندوهگین باش، و در وقت خوشحالى ما خوشحالى کن، اکنون به ولایت ما چنگ زن و بدان اگر کسى سنگى را دوست داشته باشد خداوند روز قیامت او را با همان سنگ محشور می کند.          

«اخبار و آثار حضرت امام رضا علیه السلام، ص 575»

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ مهر ۹۴ ، ۰۳:۰۹
فرزند سجّاده . . .

باسم رب الحسین علیه السلام

مراسم محرم در دانشکده علوم قرآنی خوی ، رنگی متفاوت با سال های قبل داشت...

اول برپایی خیمه عباس علیه السلام

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۱ آبان ۹۳ ، ۱۱:۵۵
فرزند سجّاده . . .

اى شنونده مصائب حسین علیه السّلام! در مورد مصائب جانگداز آن حضرت و عزیزانش، در همان راهى که پیشوایان از حاملان قرآن پیمودند، حرکت کن، در مورد مولاى ما امام سجّاد علیه السّلام نقل شده که آن حضرت با آن همه حلم و تحمّل وصف‏ناپذیر، بر این مصائب جگرسوز و فاجعه غمبار، بسیار مى‏گریست، چنان که از امام صادق علیه السّلام نقل شده فرمود:

انّ زین العابدین علیه السّلام بکى على ابیه اربعین سنة، صائما نهاره، و قائما لیله‏...، همانا امام سجّاد علیه السّلام براى مصائب پدرش، چهل سال گریه کرد که روزهایش را روزه گرفت و شبهایش را با عبادت به سر مى‏آورد.

هر گاه وقت افطار مى‏شد، خدمتکار خانه آب و غذاى آن حضرت را مى‏آورد و نزد او مى‏نهاد و مى‏گفت: «اى مولاى من بخور.»

امام سجّاد علیه السّلام مى‏فرمود: قتل ابن رسول اللَّه جائعا، قتل ابن رسول اللَّه عطشانا، پسر رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله و سلم گرسنه کشته شد، پسر رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله و سلم تشنه کشته شد.

این جمله‏ها را پیوسته تکرار مى‏کرد و مى‏گریست تا اینکه غذایش از اشکهاى چشمش‏تر مى‏شد، و همچنین آب آشامیدنى آن حضرت با اشک چشمانش مخلوط مى‏شد، و حال او این گونه بود تا به لقاء اللَّه پیوست‏.

منبع: غم‏نامه کربلا، ص227

۲ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۹ آبان ۹۲ ، ۲۱:۰۸
فرزند سجّاده . . .

محرم، یاحسین، آل طه، ذبح عظیم

ریان بن شبیب گوید: در روز اول محرم خدمت حضرت رضا علیه السلام رسیدم، فرمود: اى فرزند شبیب آیا روزه هستى؟ گفتم: روزه ندارم.

فرمود: در این روز زکریا علیه السلام دعا کرد و از خداوند خواست تا به او فرزندى بدهد، خداوند دعاى او را اجابت فرمود و به فرشتگان امر کرد تا هنگامى که زکریا در محراب مشغول عبادت است وى را مژده دهند که خداوند به او فرزندى خواهد داد، اینک هرکس امروز روزه داشته باشد و از خداوند هر چه بخواهد مورد اجابت قرار خواهد گرفت همان طور که دعاى زکریا مستجاب شد.

اى فرزند شبیب اگر مى‏خواهى بر کسى گریه کنى بر حسین بن على علیه السلام گریه کن که او را مانند گوسفند سر بریدند، و هیجده نفر از خاندان او را که مانند آن‏ها در زمین نبود با وى کشته شدند، آسمان و زمین براى کشته شدن او گریه کردند.

چهار هزار فرشته براى یارى کردن او فرود آمدند و او را کشته یافتند، و آنها محزون و غبار آلود در کنار قبر او می باشند تا وقتى که قائم قیام کند، در هنگام ظهور قائم آن فرشتگان وى را یارى مى‏کنند و شعار آنان «یا آل ثارات الحسین علیهم السلام» مى‏باشد. در آن هنگام از آسمان خاک و خون خواهد بارید.

اى فرزند شبیب اگر گریه کنى بر حسین بن على علیه السلام گریه کن تا اشکهایت بر گونه‏هایت جارى شود، خداوند همه گناهان تو را مى‏آمرزد، بزرگ باشد یا کوچک، اندک باشد یا زیاد. اى فرزند شبیب اگر میخواهى خداوند را ملاقات کنى در حالى که گناه نداشته باشى حسین علیه السلام را زیارت کن.

اى فرزند شبیب اگر می خواهى در بهشت جاى گیرى و با محمد و آلش هم‏نشین گردى قاتلان حسین علیه السلام را لعنت کن.

اى فرزند شبیب اگر می خواهى ثواب شهداى کربلا را داشته باشى، هر گاه یاد آنها را کردى بگو: «یا لَیْتَنِی کُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِیماً».

اى فرزند شبیب اگر می خواهى با ما در درجات بلند قرار گیرى، در هنگام اندوه ما اندوهگین باش، و در وقت خوشحالى ما خوشحالى کن، اکنون به ولایت ما چنگ زن و بدان اگر کسى سنگى را دوست داشته باشد خداوند روز قیامت او را با همان سنگ محشور می کند.          

«اخبار و آثار حضرت امام رضا علیه السلام، ص 575»

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۹ آبان ۹۲ ، ۱۴:۳۵
فرزند سجّاده . . .

آخرین شبهای ماه شعبان است . . .
شب گذشته در مسجد جامع شهر بودیم؛
مناجات شعبانیه، با مداحی محمدرضا طاهری.
دلها را روانه کربلا و شام کرد؛ از حسین و عباس گفت؛ هم ناله زینب و رقیه شد.
شب استغفار بود و تزکیه؛ فطرت های الهی بیدار شد و دلها آماده ورود به ماه خدا؛ ماه قرآن و صوت آشنای ربنا؛ ماه روزه، نماز و ثناءی پروردگار.
هر دری بسته شود، جز در پر فیض حسین
این در خانه عشق است که باز است هنوز
در این لحظات باقیمانده از ماه شعبان، فرصت را غنیمت شماریم و توبه کنیم تا محیاء ورود به ماه رمضان باشیم؛ خدا به دنبال بهانه نیست تا بندگانش را وارد جهنم کند؛ اما در مقابل، به دنبال کوچکترین بهانه ای است، که بندگانش را عفو کند و مورد رحمت خود قرار دهد؛
..::الهی عاملنا به فضلک و لا تعاملنا به عدلک::..
ما را از دعای خیر خود در این لحظات محروم نفرمایید و از خدا بخواهید ما رو سیاهان را ببخشد تا پاک و پاکیزه و بدون هیچ گونه غل و غشی وارد ماه رمضان شویم.

۱۳ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۱۷ تیر ۹۲ ، ۰۶:۴۰
فرزند سجّاده . . .
هر دری بسته شود جز در پر فیض حسین
این در خانه عشق است که باز است هنوز
۲ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰ ۰۶ تیر ۹۲ ، ۰۹:۲۶
فرزند سجّاده . . .

هوالعلی . . .

اول چیزی که از ماه شعبان در ذهنم نقش می بندد، نام آقایم صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است و دیگر نام جدش بزرگوارشان امام حسین علیه السلام است؛

هر دری بسته شود جز در پر فیض حسین
این در خانه عشق است که باز است هنوز

در وجود سلطان عشق، ویژگی هایی است، که در هیچ جای دیگری ردپایی از آنها نمی توان یافت؛ ماه محرمش، تمام ماتم است و هیچ شادی در آن نیست و شعبانش تمام سرور است و هیچ ماتم در آن راه ندارد؛ یعنی در ماه محرم، میلاد هیچ یک از ائمه معصومین علیهم السلام قرار ندارد و در ماه شعبان، شهادت هیچ کدام از ائمه معصومین علیهم السلام قرار نگرفته است.
اما . . .
ما اولین شب شعبان را "فبک للحسین" با نوحه و مراثی شروع کردیم.
در مراثی و اندوه اهل بیت
قبل از شروع هر سخنی فبک للحسین
بچه ها گفتند برویم و گفته های دکتر جلیلی را گوش دهیم؛گفتیم باشد؛
بعدازظهر که شد، دیگری داشت می گفت، دعوت شده است برای خواندن زیارت عاشورا در حسینیه نجات؛ دلم هوای عاشورا را کرد.

حال ماندم بین سخنرانی و عاشورا؛ نمی توانستم عاشورا را رها کنم، پس نیم ساعت در جلسه دکتر ماندم و آمدم برای عاشورا خواندن.

عاشورایی در کار نبود.

اما . . .
شروع کردن به نوحه خوانی و از امام حسین گفتن و مرثیه سرایی؛ توفیقی بود که نصیبمان گشت؛ یک ساعتی طول کشید؛ تمام که شد با خود گفتم، حتما سخنان دکتر دیگر تمام شده؛ اما می شود با دوستان دیداری تازه کرد؛ به سالن که رسیدیم، دکتر هنوز سخنرانی می کرد؛ دیر آمده بود؛ حدود 5 تا 8 دقیقه از سخنان دکتر را شنیدیم؛ تمام که شد، صدای شعار آمد؛ با خود گفتم، حتما همین دوستان خودمان هستند؛ نگاهم راچرخاندم و دیدم آری حقاً خودشانند؛

عشقشان دکتر سعید جلیلی است؛

او که فرزند انقلاب است؛ شهید زنده است؛ و خطش، نه تنها جز ولایت نیست، بلکه جز ولایت مطلقه فقیه نیست.

جناب دکتر جلیلی بعد از سخنرانی آمد کنار جایگاه و در میان جوانان قرار گرفت؛ از این طرف یکی دیگر از دوستان ما کنار او بود و دست دکتر را گرفته بود و شعار حمایت از جلیلی را سر می داد.

رفتن به سالن همایش دکتر، یک نکته جالب دیگر هم داشت؛ آنجا که رسیدم، عمویم را نیز ملاقات کردم؛ به کنایه گفتم، اینجا جای جوانان است؛ تایید کرد و گفت: درست است، جای جوانان است، جوانان قدیم . . .

الحمدلله شب گذشته "خسر الدنیا والآخره" نبودیم و از دو مجلس فیوضاتی را کسب کردیم.

این نکته را به یادگار داشته باشید:

امام حسین علیه السلام در میان اهل بیت دری از درهای رحمت الهی است مانند همه ائمه علیهم السلام ولی توجه به ایشان فزونتر است، و بر زیارت حضرت فراوان تأکید شده، پس با یکدیگر عهدی ببندیم و عهد کنیم که زیارت عاشوری هر روزمان ترک نشود . .

از خود حضرت مدد بگیریم: "یا ابا عبدالله . . ."

یاعلی . . .

۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۲۰ خرداد ۹۲ ، ۱۱:۵۸
فرزند سجّاده . . .