سجده...

از حضرت باقر علیه السلام نقل میکند که فرمود پدرم على بن الحسین هر گاه بیاد یکى از نعمتهاى خدا بر خود مى‏افتاد بسجده میرفت بهر آیه‏اى که داراى سجده بود میگذشت، سجده میکرد از هر ناراحتى که بیمناک بود یا حیله بازى که حیله‏گرى برایش نموده بود آسوده میشد سجده میکرد پس از نمازهاى واجب نیز بسجده مى‏افتاد هر گاه اصلاح بین دو نفر مینمود نیز سجده میکرد بهمین جهت اثر سجده در تمام اعضاى سجده آن جناب دیده میشد و او را سجاد از همین رو میگفتند.

زندگانى امام سجاد(ع)، ترجمه بحار الأنوار،ص: 6