خمسه آل عشق (یازینب) . . .

عشق و دلداری زینب سلام الله علیها

عشق از تماشای آن صحنه های خونین، حیرت زده، خود را به حضرت زینب سلام الله علیها آموزگار خویش رساند و گفت: مرا دریاب که بی تاب و توان شده ام؛ سرو نازنین مرا شکستند و آشیانم را ویران کردند؛ اینک در اوج بی تابی از تو صبر و طاقت می خواهم، ای صبر آفرین!

حضرت زینب سلام الله علیها عشق را در دامن گرفت و او را دلداری داد و گفت: در همین صحنه خونین، نور حق را مشاهده کن مه در وجود ولی الله اعظم جلوه گر شده است. اینک کشتزار ولایت حاصل داده است، و آن شهادت است که بار دل انگیز عاشقان منزل به منزل است. اینک زمان بی صبری نیست، کام جان بگشا و پیغام هستی را بشنو و از جام لبریز درد، لذّت جوش و خروش را بنوش، راز عشق و عاشقی در خون حسین علیه السلام و یارانش تجلی کرده است؛ باید هوشیارانه مظهر این تجلی در عالم شوی.

عشق آمد دامن زینب گرفت                     از تماشای حسین شد در شگفت

گفت مرا دریاب بی طاقت شدم            سرو من بشکست و بی قامت شدم

در تب و تابم ز غم ای نازنین                         صبر خواهم از تو ای صبر آفرین

زینب آمد عشق را استاد شد                     مستی اش را در جهان بنیاد شد

بی تحمل عشق را آواز داد                               با صدای خسته او را ناز داد

در فضای اُنس آغوشش گرفت                      بارِ غم را از سرِ دوشش گرفت

گفت اینک جلوه ی حق را نگر                            دامن صبر و صبوری را مَدَر

در حسینم شور مستی را ببین                   در شهادت رمز هستی را ببین

کِشت جانستانش حاصل داده است             بارِ دل منزل به منزل داده است

کام جان بگشا و پیغامش بنوش                    تا بیابی لذّت جوش و خروش

راز عشق و عاشقی ای بینوا                   نیست جز خون حسین در کربلا

یاعلی؛