خمسه آل عشق . . .

عشق، حامل پیام صفات

عشق، پیام صفات را برگرفت و سراسیمه به محضر حضرت ذات آمد و رخصت طلبید؛ پس او را اذن دادند تا پیام صفات را اظهار کند. عشق پس از تعلیم و تشریف ادب گفت: جمله ی صفات از حضورت تقاضا دارند که از حُبّ ذاتی دم زنی و تا از پی آن دم، آدم و عالم خلق شوند؛ و نیز اظهار داشتند که چون آن ها را اقتضای ظهور عطاء نمودی، می توانند با ظهور خود آثار و برکات حضور را در فضای عالم ملک و ملکوت برافشانند، اگر از کلامت «کاف» و «نون» [انّما امره اذا اراد شیئاً أن یقول له کن فیکون.(یس،82)] صادر شود، همه به خلعت هستی، آراسته خواهند شد.

عشـق آمـد حامـل پیک صـفات                    بـی درنگ در محضر انوار ذات

گفـت مـن عیـن ممـاتم نـزد تـو                      لیـک مأمـور صـفاتـم نـزد تـو

خـواسـتند از حبّ ذاتی دم زنـی                 دم بـه خـلـق آدم و عالـم زنـی

اقتـضـای حالشـان باشـد ظهـور                    تـا بـر افشــاننـد آثـار حضــور

هـر کدامیـن را شـؤونی بایـدت                    از کلامـت کـاف و نونی بایدت

گو بگویی «کن» همه کان می شوند       کان و کائن طالب جان می شوند

یاعلی؛