اولین روز از روزه داری بنده های خدا گذشت . . .
البته نه برای من! منظورم اینه که فکر نمی کنم با این روسیاهی ما، در درگاه الهی جز بنده های خدا حساب بشیم.
خوشابحال کسانی که استفاده کافی و وافی از لحظه لحظه این روز بردن.
ما که از روز اول خوب استفاده نکردیم، باید تلاش کنیم،بقیه روزهای باقیمونده رو قدر بدونیم.
میگن اونایی که نفاق در دل دارند، روزه گرفتن براشون سخت میشه و آرزو داشتند این ماه نمیومد و حالا که اومده سریعتر بگذره و تموم بشه.
و من رو سیاه میگم، ما می خواستیم این ماه زودتر سر برسه تا
کمتر سمت گناه بریم و چون رحمت خدا زیاده با الهی العفو گفتن، بخشیده بشیم، اما برای گناه کاری مثل من روزه گرفتن خیلی سخته و روز به سختی میگذره.
و شاید هرچی از روزهای ماه رمضان بگذره روزه گرفتن آسونتر بشه، برای اینکه از گناهانمون کاسته میشه و کم کم توجه درگاه الهی رو جلب می کنیم.
و کسانی که روزهای آخر به سختی میوفتن، برای اینه که، مثل بقیه روزها، قدر روزه رو ندونستن و از خدا میخوان این چند روز باقیمونده سریعتر بگذره.
برای من ساعتای آخر دیروز، خیلی سخت گذشت.
هرچند خدا بزرگه و کریم و غفور اما برام دعا کنید تا زودتر مورد عفو و بخشش خدا قرار بگیریم.
البته هرچی آدم بیشتر سختی بکشه، بیشتر مورد آمرزش و الطاف الهی قرار میگیره.
