بار خدایا ماه رمضان را از عبادت و پرستش ما تو را مملوّ و پر گردان، و اوقات آن را بطاعت و فرمانبرى ما براى تو آراسته نما، و ما را در روزش بر روزه داشتن و در شبش بنماز و زارى بسوى (درگاه) تو و فروتنى براى تو و خوارى در برابر تو، یارى فرما تا روزش بر ما بغفلت و بیخبرى و شبش بتقصیر و کوتاهى (در عمل) گواهى ندهد (گواهى دادن شب و روز بزبان حال است و گفتار و کردار انسان در آن در علم خداى تعالى بمنزله گواهى دادن نزد او است).
الصحیفة السجادیة / ترجمه و شرح فیض الإسلام ؛ ص291
بار خدایا بر محمّد و آل او درود فرست، و هر گاه در هر شب از شبهاى این ماه ما براى تو بندگانى باشد که عفو و بخشیدنت آنها را آزاد مینماید، یا گذشتت ایشان را میبخشد پس ما بندگان را از آن بندگان بگردان، و ما را براى ماه ما از بهترین شایستگان و یاران (برگزیدگان) قرار ده (حضرت صادق- علیه السّلام- فرموده: در هر شب از ماه رمضان براى خدا آزاد شده و رها شدگانى از آتش است جز کسیکه بمسکر (آنچه مستى آورد) افطار کند «بخورد و بیاشامد» و در شب آخر مانند آنچه که در همه آن ماه آزاد کرده آزاد مینماید).
الصحیفة السجادیة / ترجمه و شرح فیض الإسلام ؛ ص290
و تا دستهامان را به (طلب یا فرا گرفتن) حرام دراز ننمائیم، و با پاهامان بسوى آنچه منع و حرام گشته نرویم، و تا شکمهامان نگاه ندارد و گرد نیاورد جز آنچه (خوردنى و آشامیدنى) که تو حلال و روا گردانیدهاى، و زبانهامان گویا نشود جز بآنچه (قرآن مجید و گفتار پیغمبر اکرم و أئمّه معصومین- علیهم السّلام- که) تو خبر داده و بیان فرمودهاى (این چند جمله اشاره بآداب و نیکو رفتارى روزهدار است که در این باره اخبار بسیار رسیده، روایت شده: زن روزهدار بکنیز خود دشنام داد، رسول خدا- صلّى اللّه علیه و آله- شنید، فرمود: طعام و خوراک آوردند و بآنزن امر کرد که بخور، گفت: من روزه هستم! حضرت فرمود: چگونه روزه هستى و بکنیز خود دشنام دادى؟! تنها روزه از خوردن و آشامیدن نیست. طعام خواستن حضرت براى آن زن روزهدار و امر بخوردن او شاهد از جهت این بوده که میدانسته روزه او روزه مستحبّى بوده، و احتمال میرود که روزه واجب بوده و امر حضرت بخوردن از روى تأدیب است یعنى مانند این روزه را پاداشى نیست و گرفتن و نگرفتن آن یکسان است اگر چه گرفتن آن واجب باشد) و رنج نکشیم جز در آنچه (عبادت خالق و خدمت بخلق که) بپاداش تو نزدیک گرداند، و بجا نیاوریم جز آنچه که از کیفر تو نگاه دارد، سپس همه آن کردارها را از رئاء و خودنمائى خود نمایان و از سمعه و شنواندن شنوانندگان خالص و پاکیزه گردان که در آن کسى را با تو شریک نگردانیم، و جز تو در آن مقصود و خواستهاى نطلبیم.
الصحیفة السجادیة / ترجمه و شرح فیض الإسلام ؛ ص286
اولین روز از روزه داری بنده های خدا گذشت . . .
البته نه برای من! منظورم اینه که فکر نمی کنم با این روسیاهی ما، در درگاه الهی جز بنده های خدا حساب بشیم.
خوشابحال کسانی که استفاده کافی و وافی از لحظه لحظه این روز بردن.
ما که از روز اول خوب استفاده نکردیم، باید تلاش کنیم،بقیه روزهای باقیمونده رو قدر بدونیم.
میگن اونایی که نفاق در دل دارند، روزه گرفتن براشون سخت میشه و آرزو داشتند این ماه نمیومد و حالا که اومده سریعتر بگذره و تموم بشه.
و من رو سیاه میگم، ما می خواستیم این ماه زودتر سر برسه تا
کمتر سمت گناه بریم و چون رحمت خدا زیاده با الهی العفو گفتن، بخشیده بشیم، اما برای گناه کاری مثل من روزه گرفتن خیلی سخته و روز به سختی میگذره.
و شاید هرچی از روزهای ماه رمضان بگذره روزه گرفتن آسونتر بشه، برای اینکه از گناهانمون کاسته میشه و کم کم توجه درگاه الهی رو جلب می کنیم.
و کسانی که روزهای آخر به سختی میوفتن، برای اینه که، مثل بقیه روزها، قدر روزه رو ندونستن و از خدا میخوان این چند روز باقیمونده سریعتر بگذره.
برای من ساعتای آخر دیروز، خیلی سخت گذشت.
هرچند خدا بزرگه و کریم و غفور اما برام دعا کنید تا زودتر مورد عفو و بخشش خدا قرار بگیریم.
البته هرچی آدم بیشتر سختی بکشه، بیشتر مورد آمرزش و الطاف الهی قرار میگیره.
