هر وقت بنماز میایستاد رنگش تغییر میکرد چون بنده ذلیلى در مقابل پادشاه مقتدرى میایستاد اعضایش از خوف خدا میلرزید چنان نماز میخواند مثل کسى که آخرین نماز اوست دیگر بعد از این عمر نمیکند تا نماز بخواند یک روز نماز میخواند رداء از شانهاش افتاد آن را درست نکرد تا نمازش تمام شد.
یکى از اصحاب در مورد این کار سؤال کرد فرمود واى بر تو میدانى در مقابل چه کسى هستم؟ نماز بنده آنقدر قبول مىشود که با دل توجه داشته باشد آن مرد عرضکرد پس در این صورت ما هلاک شدیم، فرمود نه خداوند نقص نمازهاى شما را بوسیله نافله جبران میکند.
زندگانى امام سجاد(ع)، ترجمه بحار الأنوار ،ص:47
از حضرت باقر علیه السلام نقل میکند که فرمود پدرم على بن الحسین هر گاه بیاد یکى از نعمتهاى خدا بر خود مىافتاد بسجده میرفت بهر آیهاى که داراى سجده بود میگذشت، سجده میکرد از هر ناراحتى که بیمناک بود یا حیله بازى که حیلهگرى برایش نموده بود آسوده میشد سجده میکرد پس از نمازهاى واجب نیز بسجده مىافتاد هر گاه اصلاح بین دو نفر مینمود نیز سجده میکرد بهمین جهت اثر سجده در تمام اعضاى سجده آن جناب دیده میشد و او را سجاد از همین رو میگفتند.
زندگانى امام سجاد(ع)، ترجمه بحار الأنوار،ص: 6
امام علیه السلام کنیزى داشت که هر وقت مىخواست براى نماز وضو بسازد، آب به دست آن حضرت مىریخت (روزى مىخواست آب بریزد) ظرف آب از دستش به روى سر و صورت آن حضرت افتاد و شکست
کنیز بلافاصله گفت: خداى عز و جل مىفرماید: وَ الْکاظِمِینَ الْغَیْظَ
و امام علیه السلام در پاسخ فرمود
من خشمم را فرو خوردم
کنیز، از بردبارى و بزرگوارى امام، در طمع شد و درخواست مراحم بیشترى نموده و عرض کرد
و العافین عن النّاس
امام علیه السلام از روى لطف و محبت فرمود
خداوند از تو بگذرد
کنیز با شنیدن جمله امام، عرض کرد
و اللّه یحبّ المحسنین
امام علیه السلام با لطف و احسان بیشترى رو به کنیز کرد و فرمود
برو، تو آزادى
تحلیلى از زندگانى امام سجاد علیه السلام ،ج1،ص:115
حضرت صادق فرمود پنج نفر زیاد گریه کردند آدم، یعقوب، یوسف، فاطمه، دختر محمد (ص) و على بن الحسین.
آدم بر خارج شدن از بهشت آنقدر گریه کرد که روى صورتش شیارهائى مانند جویبارها نمودار بود، یعقوب بقدرى بر یوسف گریه کرد که چشم خود را از دست داد باو گفتند بخدا هرگز از یوسف فراموش نمیکنى تا بالاخره بیمار شوى یا از بین بروى.
یوسف در فراق یعقوب آنقدر گریه کرد که زندانیان ناراحت شدند گفتند یا شب گریه کن و روز آرام باش و یا روز گریه کن شب ساکت باش قبول کرد که یکى از این دو را بپذیرد.
فاطمه زهرا آنقدر گریه کرد که اهل مدینه آزرده شدند و گفتند آنقدر گریه کردى که ما را آزردى میرفت بگورستان شهداء هر چه میخواست اشگ میریخت بعد بر میگشت.
اما على بن الحسین بیست سال یا چهل سال گریه کرد هر وقت غذا مقابلش میگذاشتند اشگ میریخت یکى از غلامانش گفت آقا فدایت شوم من میترسم از بین بروى فرمود اندوه خود را بخدا شکایت میکنم از لطف خدا چیزهائى میدانم که شما نمیدانید من هر وقت یادم از قتلگاه فرزندان زهرا بیاید اشگم میریزد.
زندگانى امام سجاد(ع)، ترجمه بحار الأنوار ،ص:76
یکى از خصوصیات ویژه در نماز و عبادت حضرت فاطمه علیها السّلام خوف و خشیت وى بوده است.
روایت شده که حضرت فاطمه به هنگام نماز نفسش به شماره مىافتاد.
سبب این حالت که در نماز و دعا براى فاطمه علیها السّلام پیش مىآمد «خوف و خشیت» وى از حضرت بارى تعالى بوده است.
ممکن است پرسیده شود که: «خوف از چه چیزى؟»، مگر حضرت فاطمه معصوم نبوده و آیه تطهیر در شأن او نازل نشده است؟ پس کسى که خداوند او را از معاصى و پلیدىها تطهیر نموده و گناهى از او صادر نمىشود چرا باید خائف و ترسان باشد؟
در پاسخ گوییم:
خوف اسباب متعدد دارد، گاهى به سبب گناه و سوء عمل است و اینکه فردى مىداند در محضر کسى ایستاده که او را به دلیل گناهش مجازات خواهد کرد، و گاهى منشأ خوف اطلاع و یقین نسبت به نقص خود و کمال معبود است، و ناقص وقتى خود را در محضر کامل بیند البته نفسش به شماره مىافتد، رنگش متغیّر مىشود و حتّى غش به او دست مىدهد.
در روایتى آمده است:
على علیه السّلام هر گاه وضو مىساخت، رنگ چهرهاش از خوف الهى تغییر مىکرد.
و شبیه این روایات را در باره سایر امامان شیعه و صدّیقین نیز نقل نمودهاند، در روایتى آمده است که از امام سجّاد علیه السّلام پرسیدند: چرا وقتى براى وضو حاضر مىشوید رنگ چهره شما زرد مىگردد؟ فرمود: چه مىدانید که به حضور چه کسى مىروم! بنا بر این معلوم مىشود که علّت خوف و خشیت حضرت فاطمه علیها السّلام معرفت تمام نسبت به خداوند متعال مىباشد.
حال اگر کسى بگوید: جایگاه خوف و خشیت در قلب است؟ گوییم: امام مؤمنان على بن ابى طالب علیه السّلام در این باره گوید:
بنده خداوند طعم ایمان را وقتى مىچشد که داراى خوف و رجا باشد و اگر خوف و
رجاى او صحیح و کامل باشد، اثر آن، در جسد و عمل مؤمن دیده مىشود.
زندگانى حضرت زهرا علیها السلام، ترجمه بحار الأنوار ،ص:934
بسم الله...
رسول ص فرمود: اى دختر گرامى تلخیهاى دنیا را امروز بچش براى حلاوتهاى آخرت؛ پس این آیه از حق آمد: وَ لَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضى؛ یعنى: حق تعالى در قیامت آن قدر به تو خواهد داد که راضى شوى؛
یازهرا...
بخش مقدماتی آموزش نغمات قرآنی
آموزش نغمه صبا از نغمات قرآنی
آموزش نغمه نهاوند از میان نغمات قرآنی
آموزش کامل نغمه عجم از میان نغمات هفتگانه قرآنی
آموزش نغمه بیات از بین نغمات هفتگانه قرآنی
آموزش مقام سه گاه از مجموعه نغمات
دستگاه حجازآموزش دستگاه حجاز نغمات و توضیحاتی در مورد موسیقی سنتی ایرانی
کسی جز دست تو آب آورش نیست کسی سقای باغ پرپرش نیست
دریغ از او چرا کردند آن قوم مگر این آب مهر مادرش نیست
اسامی 118 نفر از برگزیدگان آزمون مسابقه بزرگ حفظ خطبه غدیر، اعلام شد. در این آزمون که صبح روز جمعه 20 دی ماه 1392 در مصلای امام خمینی(ره) شهرستان خوی برگزار شد، 540 داوطلب زن و مرد به 22 سوال چهار گزینه ای و تشریحی در مدت 25 دقیقه پاسخ دادند. هدف از برگزاری این آزمون، نشر و تبلیغ اعتقادات شیعی، جهت دهی در بعد مسائل غدیر و ترویج و تبلیغ فضائل امام علی (ع) بود که ثبت نام این مسابقه از عید غدیر خم سال جاری از طریق سایت موسسه خیریه عترت بوتراب آغاز شد و تا روز اربعین حسینی ادامه داشت که در طول این مدت، بیش از 4هزار جلد از خطابه پیامبراکرم (ص) در روز عید غدیر خم فقط در سطح شهرستان خوی توزیع گردید. موسسه خیریه عترت بوتراب، این گونه حرکت ها را در ترویج فرهنگ قرآن و عترت و معارف نورانی معصومین (علیهم السلام) و تقویت باورهای دینی در میان آحاد جامعه انجام داده و معتقد است سخنرانی تاریخی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله مهمترین سند حقانیت امیرالمومنین و ائمه اطهار علیهم السلام می باشد و آشنایی مسلمانان با خطبه غدیر، در تعمیق اعتقادات و ارتقاء سطح معرفت آنها نسبت به موضوع امامت و ولایت تاثیر به سزایی دارد. و اینک به میمنت سالروز میلاد پیامبر اکرم(ص)، نتایج این مسابقه در سایت موسسه خیریه عترت بوتراب منتشر می شود و تمام کسانی که اسامی آنها در زیر اعلام شده از طرف این موسسه به صورت رایگان به عتبات عالیات اعزام خواهند شد، باشد که هر روز بر تعداد افرادی که با نام امیرالمؤمنین علیه السلام و مضمون خطبه شریف غدیر آشنا می شوند افزون گردد. از برگزیدگان عزیز درخواست می شود منتظر اطلاعیه بعدی ما در خصوص زمان و نحوه اعزام آنها به زیارت عتبات عالیات باشند. و اما اسامی برگزیدگان از طریق لینک زیر قابل دریافت می باشد:
از تمامی کسانی که برای پابوسی آقا شرفیاب میشن، التماس دعا داریم.
فَلَمَّا أَحَسُّوا بَأْسَنا إِذا هُمْ مِنْها یَرْکُضُونَ* یعنى چـون (بنى امیه) عـذاب مـا را (که بوسیله ظهور قائم آل محمد بر آنها فرو فرستیم) احساس کنند، از آن می گریزند لا تَرْکُضُوا وَ ارْجِعُوا إِلى ما أُتْرِفْتُمْ فِیهِ وَ مَساکِنِکُمْ لَعَلَّکُمْ تُسْئَلُونَ* فرار نکنید و بازگردید تا شما را از آن نعمتها و جایگاهها که به خوشگذرانى سرگرم بودید باز- خواست کنند.
در حـدیث اسـت کـه چـون امـام زمان ظهور کند، بنى امیه از ترس به روم می گریزند، حضرت آنها را از روم بیرون مىآورد و گنجهائى که پنهان کردهاند ازآنها طلب می کنـد،قالُوا یا وَیْلَنا إِنَّا کُنَّا ظالِمِینَ* فَما زالَتْ تِلْکَ دَعْواهُمْ حَتَّى جَعَلْناهُمْ حَصِیداً خامِدِینَ* بنى امیه می گویند:واى برما که قومى ستمکار بودیم.پس همچنان بدین سخن تکلم کنند تا آنکه (بوسیله قائم آل محمد و سپاه او) همه را درو کنیم و از دم شمشیر بگذرانیم! این آیات هـر چند لفظش ماضى است ولى در معنى مستقبل است و این از آیاتى است که تأویلش بعد از نزول می باشد. سوره مبارکه انبیاء؛ آیات 12 تا 15
منبع: کتاب مهدى موعود-ترجمه جلد سیزدهم بحار، متن، ص: 251
الَّذِینَ إِنْ مَکَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلاَةَ وَ آتَوُا الزَّکَاةَ ... ﴿الحج، 41﴾
همان کسانى که چون در زمین به آنان توانایى دهیم ، نماز برپا مىدارند و زکات مىدهند ...
امام باقر علیه السلام در باره قول خداى عزّوجلّ فرمود:
«این آیه درحق آل محمد صلى الله علیه وآله وسلم است در حق حضرت مهدى عجل الله تعالی فرجه الشریف و یاران او که خداوند شرق و غرب زمین را تحت سلطه آنان قرار مى دهد و به وسیله آنان دین را پیروز گردانده و بدعتها و باطلها را مى میراند.»
«تأویل الآیات الظاهرة ، کتاب خطى»
آشنای غریب
کنج حجره ز همه دلگیرم از تب غربت خود می میرم
چو من اینگونه کسى مضطر نیست غربت من ز على کمتر نیست
آشنایان همه بیگانه شدند دوستی ها همه افسانه شدند
پیروانم همه بیعت شکنند به ولیعهدى من طعنه زنند
بى سبب نیست انیسم آه است چه کنم؟ خواهر من در راه است
گر خبر از دل زارم گیرد بین ره از غم من می میرد
به امیدى که جوادم آید عقده از کار دلم بگشاید
پسرم درد به سینه دارد خبر از شهر مدینه دارد
کوچه تنگِ مدینه دیدهست ناله ى فاطمه را بشنیدهست
ترسم از اینکه شبیه زهرا به جوانى برود از دنیا
«جواد زمانی»
در سوگ خاتم الانبیاء صلی الله علیه و آله وسلم
روح هستی در میان بستر است لحظه های آخر پیغمبر است
حرف رفتن نقش بر لبهای او اشک ریزان گوشه ای زهرای او
گوشه ای گرم نیایش با خدا میبرد بالا علی دست دعا
اهل بیت خویش را با اشک و آه در وداع آخرین دارد نگاه
گاه گوید با علی از غسل و قبر دردل با چاه و مظلومی و صبر
گاه گوید با حسن رازی مگو گاه بوسد از حسین زیر گلو
گاه گوید با غم و درد و محن غم مخور هستی من زهرای من
بعد من حامی دست حق شوی اولین کس تو به من ملحق شوی
بعد من اجر رسالت هیزم است هستی ام در آتش نامردم است
آسمان را رنگ نیلی میزنند بین کوچه بر تو سیلی میزنند
«حاج علیرضا شریف»
زبانحال امام حسن علیه السلام
با حضرت زینب سلام الله علیها در لحظات آخر . . .
مادرم بین در و دیوار بود
سینه اش را رد یک مسمار بود
کوچه ای تنگ و دلی بسیار سنگ
بین کوچه مادرم بی یار بود
گو چه شد بر مادر پاکم که در
سن هجده سالگی بیمار بود
مرد بد سیلی به رویش می نواخت
مرد بد انقدر لاکردار بود
سیلی اش انقدر محکم بود که
مادر شبها دگر بیدار بود
پشت درب سوخته یک شاپرک
بال های شاپرک در نار بود
نام آن نامرد را پیشم مبر
مادرم از نام او بی زار بود
«جعفر ابوالفتحی»
باسم رب الحسین علیه السلام
السَّلامُ عَلـیَ مَن جَعَلَ اللهُ الشِّفاءَ فـی تُربَتِهِ ، السَّلامُ عَلـیَ مَـنِ الإجابَةُ تَحتَ قُبَّتِهِ السَّلامُ عَلیَ مَن الأئِمَةُ مَن ذُرّیَّتِهِ ، السَّلامُ عَلیَ ابنِ خاتَمِ الأَنبِیاءِ . . .
کُنتُ لِلرَّسُولِ وّلَداً و لِلقُرآن سَنَداً وَ للاُمَّة عَضُداً وَ فِـی الّطاعَة مُجتَهِداً حافِظاَ لِلعَهد وَ المیثاق ناکِباَ عَـن سُبُلِ الفُسّاق و بَاذلاً المَجهُود طَـوِیل الرُکُوع وَ السُّجُود زاهِداَ فِـی الدُّنیا ژُهدَ الرّاحِل عَنها ناظِراَ الیها بِعَین المُستَوحِشِینَ مِنها . . .
سلام بـر کسی کـه خداوند شفا را در خاک شریفش قرار داد ، سلام بر کسی که در زیـر گنبد حرمش دعـا مستجاب است ، سلام بر کسی که ائمه از نسل اویند ، سلام بر فرزند خاتم الانبیا . . .
تو بـرای پیامبر فرزند و برای قرآن سند بودی و یاری کننده امت و در اطاعت خـدا بسیار کوشا بـودی ، بر عهد و پیمان خـود محافظت می نمودی و از راه فاسقان کنار گیرنده بودی و با نهایت توان تلاش می نمودی ، دارای رکـوع و سجود طولانی بودی در دنیا زاهد بـودی همچون شخص کـوچ کننده از دنیا نگاه کننده بـه آن بـا چشم ترسان . . .
زیارت ناحیه مقدسه
از زبان دختر امام حسین علیه السلام چنین سروده شده:
زائران قبر من! این شام، عبرتخانه است مدفنم آباد و قصر دشمنم ویرانه است
دخترى بودم سه ساله، دستگیر و بىپدر مرغ بىبال و پرى را این قفس کاشانه است
بودسلطانى ستمگر،صاحب قدرت یزید فخر مىکرد او که مستم، در کفم پیمانه است
داشت او کاخى مجلّل، دستگاهى باشکوه خودچه مردى،کزغرورسلطنت دیوانه است
داشتم من بسترى ازخاک،بالینى زخشت همچو مرغى کوبسا محروم زآب ودانه است
تکیه مىزد او به تخت سلطنت با کبر و وجد این تکبّر، ظالمان را عادت روزانه است
من به دیوار خرابه مىنهادم روى خود زان همیشه رو سفیدم، شهرتم شاهانه است
بر تن رنجور من شد کهنه پیراهن، کفن پر شکسته بلبلى را این خرابه لانه است
محو شد آثار او، پاینده شد آثار من ذلّت او، عزّت من هر دو جاویدانه است
***
هرچه خواستم از ارباب بگویم، زبان یاری نکرد، شاید حق مظلومیت او و خاندانش را اداء نکرده ام؛ آخر می دانید! اگر خودشان نخواهند، هیچ قلمی در راهشان رنگ نمی دهد؛ از سه ساله ارباب می خواهم که یاری ام دهد، تا بتوانم کلماتی را جاری کنم که در حق این خاندان کرم باشد، . . .
السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین علیه السلام
السلام علیک یا رقیه بنت الحسین سلام الله علیها
السلام علیکم یا آل الحسین علیهم السلام
گفتند: مجلسی برپاست! دانستم مجلس، همان مجلس عاشقان است! مجلس نگوییم بهتر است! زیرا، آنجا، دیار عاشقان است! دیاری که عاشقان را به میعادگاه وصال می رساند! به کربلا می رساند!
گفتند: امشب را به اسم بی بی رقیه سلام الله علیها، نام نهاده اند! گفتم: عجب شبی! می دانید چرا؟! چون یتیمان، حال یکدیگر را بهتر می دانند! او حال یتیمان ابا صالح عجل الله تعالی فرجه الشریف را بهتر می فهمد! همه دعا کردیم و از آن سه ساله خواستیم، به حق آن سر که در دامن داشت، به حق آن سیلی که بر صورت چون گلبرگش نشست، و به حق آن بازویی که چون بازوی مادرش زهرا سلام الله علیها کبود گشت، برای ظهور حجت حق عجل الله تعالی فرجه الشریف دعا کند؛ تا یتیمان دنیا، به وصال محبوب خویش برسند؛ تا آقایمان با ظهورش، حق سیلی مادرش و حق سیلی عمه کوچکش و حق خون جدش را، از ظالمان عالم بگیرد!
آری او می تواند دعا کند! آری دعای او مستجاب است! مگر می شود، دعای یتیمان در نزد خدا مستجاب نشود! مگر می شود خدا یتیم نوازی نکند! مگر می شود خدا، دعای ناز دانه ارباب را نپذیرد!
و ما چه می توانیم بگوییم، جز:
الهی به حق رقیة الحسین سلام الله علیها عجل لولیک الفرج
الهی به دعای ما روسیاهان بی آبرو، نه! به دعای آن سه ساله که در نزدت آبرو دارد، ظهور حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف را برسان.
رقیه جان، بیا و دست ما یتیمان را هم بگیر، تا در این دنیای سیاه و تاریک، سیلی روزگار بر صورت ما نشیند و تازیانه جور و جفا، بازوی ما را کبود نکند؛ رقیه جان، اگر شفاعت ما را نکنی! چگونه ما بی آبرویان در نزد مولا و آقایمان سر بلند کنیم؟ و چگونه زبان بگشاییم؟ و چگونه اظهار پشیمانی کنیم؟
امام على علیه السلام :
حُسنُ الخلاقِ یُدِّرُ الرزاقَ وَیونِسَ الرِّفاقَ؛
خوش اخلاقى روزى هارازیادمى کندومیان دوستان انس والفت پدیدمى آورد.
نهج الفصاحه، ح 781
توبه پیرمرد بر اثر بیانات امام سجّاد علیه السّلام
هنگام ورود خاندان نبوّت به شام، پیرمردى از مردم شام، به آنها نزدیک شد و گفت: «سپاس خدا را که شما را کشت و نابود ساخت و شهرها را از مردان شما آسوده کرد، و امیر مؤمنان یزید را بر شما مسلّط نمود.»
امام سجّاد علیه السّلام: اى پیرمرد! آیا قرآن خواندهاى؟
پیرمرد: آرى.
امام سجّاد علیه السّلام: آیا معنى این آیه را فهمیدهاى که خداوند مىفرماید: «قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبى، بگو اى پیامبر، من براى رسالت مزدى جز دوستى با خویشانم را از شما نمىخواهم.» (شورى/ 23)
پیرمرد: آرى خواندهام.
امام سجّاد علیه السّلام: «منظور از خویشان پیامبر صلى اللَّه علیه و آله و سلم در این آیه ما هستیم.»
سبقت در خیرات
«…. فَاسْتَبِقُواْ الْخَیرْاتِ أَیْنَ مَا تَکُونُواْ یَأْتِ بِکُمُ اللَّهُ جَمِیعًا إِنَّ اللَّهَ عَلىَ کلُ شىَءٍ قَدِیر»
« پس در کارهاى نیک بر یکدیگر پیشى گیرید. هر کجا که باشید، خداوند همگى شما را [به سوى خود] بازمىآورد در حقیقت، خدا بر همه چیز تواناست.»
(سوره بقره، آیه 148)
امام باقر (علیه السلام) :
«الخیراتُ الوِلایهُ لنا اهلِ البیتِ»
«خیرات، ولایت ما اهل بیت است.»
(نعمانی، الغیبه ، ص 214)
