کلام نور
سه شنبه, ۴ آبان ۱۳۹۵، ۱۱:۲۵ ب.ظ
بِسْمِ اَللّٰهِ اَلرَّحْمٰنِ اَلرَّحِیمِ * فَلَمّٰا أَسْلَمٰا وَ تَلَّهُ لِلْجَبِینِ * وَ نٰادَیْنٰاهُ أَنْ یٰا إِبْرٰاهِیمُ * قَدْ صَدَّقْتَ اَلرُّؤْیٰا إِنّٰا کَذٰلِکَ نَجْزِی اَلْمُحْسِنِینَ * إِنَّ هٰذٰا لَهُوَ اَلْبَلاٰءُ اَلْمُبِینُ * وَ فَدَیْنٰاهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ * صدق الله العلی العظیم ﴿الصافات،103 تا 107﴾
پس هنگامی که آن دو تسلیم [خواسته خدا] شدند و ابراهیم، جبین او را به زمین نهاد [تا ذبحش کند] * و او را ندا دادیم که ای ابراهیم! * خوابت را تحقق دادی [و فرمان پروردگارت را اجرا کردی] ، به راستی ما نیکوکاران را این گونه پاداش می دهیم [که نیّت پاک و خالصشان را به جای عمل می پذیریم.] * به یقین این همان آزمایش روشن بود. * و ما اسماعیل را در برابر قربانی بزرگی [از ذبح شدن] رهانیدیم*
