قمر بنی هاشم (ع) الگوی منتظران . . .
بهترین الگو و اسوه برای منتظران حضرت مهدی (عج)، حضرت ابالفضل (ع) است؛ برای پی بردن به این حقیقت؛ ما در اینجا به رجزها و حماسه سراییهای آن بزرگور می پردازیم:
اشعار، شعارها و رجزهای هرشخصی برگرفته از شعور، افکار و امیال اوست. رجز مکنونات قلبی را به منصه ظهور می گذارد. از این رو رجزهای حضرت عباس (ع) را مرور می کنیم تا رهیافت و درسی برای این عصر و زمان باشد.
حضرت عباس (ع) به هنگام حمله برای آب آوردن چنین رجز می خواند:
«نَفْسی لِسِبْطِ الْمُصْطَفَی الطُّهرِ وِقی ، اِنّی َانَا الْعَبّاسُ اَغدُوا بِالسّقاء»
جان من فدای فرزند پاک مصطفی باد. منم عباس که با مشک برای سیراب کردن تشنگان می آیم.
عاشقان امام زمان (عج)در دعای ندبه چند بار «بنفسی انت»؛ جانم فدایت را می گویند. اما آیا مانند عباس (ع) برای امام زمانشان هستند؟
قمر بنی هاشم(ع) بعد از خارج شدن از شریعه فرات فرمود:
«هذا الحسین واردَ المنونِ ، و تشربین باردَ المعین »
اینک حسین وارد میدان جنگ شده است و تو آب خنک و گوارا می نوشی؟!
با توجه به این فرمایش، یاوران امام زمان(عج) در این برهه از زمان چه باید بگویند؟ و مهدی زیستی چگونه باید باشد؟ امام زمانی که در زندان غیبت به سر می برد، آیا من باید سرگرم دنیای خویش باشم؟! هیهات، هرگز.
هنگامی که دست راست او در راه یاری امام زمانش قطع گردید، فرمود:
واللهُ اِن قَطَعتُم یَمینی *** اِنّی اُحامی ابداً عَن دینی
وَ عَن اِمامِ صادِقِ الیَقینِ *** نجل النّبیِ الطَاهِرِ الأمینِ
به خدا سوگند، گرچه دست راست مرا قطع کردید، ولی من تا آنجا که زنده هستم از آیین خود و از امام و پیشوایم که در ایمان خود صادق و فرزند پیامبر پاک و امین است ، دفاع خواهم نمود.
اگر ما در راه یاری امام عصر(عج) دچار زحمت و سختی شویم آیا جانانه کار و فعالیت را دنبال می کنیم ؟
چقدر از زندگی ما وقف یاری رساندن به امام زمانمان (عج) است ؟
و تا چه اندازه حاضریم او را یاری کنیم؟ هر کس خوب فکر کند و خود را محک بزند !
(نشریه امان شماره 27 )
ایوب