خمسه آل عشق (یاحسن) . . .

«عشق در محضر امام حسن علیه السلام»

چون حضرت زهراء سلام الله علیها از عشق خواست تا خلعت زیبایی را از امام حسن علیه السلام بستاند، سراسیمه خود را به محضر او رساند و پس از سلام اظهار داشت:

من از جانب حق تعالی در ولایت تجلی کردم تا جهان تابی کنم و رهواری من در مسیر ولایت است. درس دل بردگی را از حضرت علی علیه السلام آموختم، آنگاه برای شور آفرینی نزد مادرت زهراء سلام الله علیها رفتم؛ او به من فرمود: ظرف کوثر، درد و داغ از تربت دین و قرآن و ولایت است. این ظرف را پس از مدتی تعلیم در محضر آن بزرگوار به دست آوردم، وقتی در را پیمانه کردم، شور کوثر در درونم خانه نمود.

عشق آمد جانب کوی حسن                      همچو بلبل مست از بوی حسن

السلام ای قبله ی اوصاف عشق                   السلام ای منبع الطاف عشق

السلام ای گلشن آل عباء                               ای گل ریحانه نامت مجتبی

نام من عشق است و بابایت علی                    شد مرا از جانب حق منجلی

تا بتابم در جهان از نور او                                سینه ها را پُر کنم از شور او

چون خدایم از ازل احضار کرد                             در ولایت راه من هموار کرد

شرط رهواری به من آموخت او                     خلعتی بر قامت من دوخت او

بعد از آن رفتم به نزد مادرت                            گفتمش پر کن مرا از کوثرت

گفت ظرف عشق، دردِ بی دواست            دادنِ کوثر به بی دردان خطاست

درد را در جان من پیمانه کرد                    بعد از آن مستی درونم خانه کرد

سوی تو آنگه مرا پرواز داد                             مژده ی حُسن تو را آواز داد

با جمالت عشق کامل می شود                عاشقان را زینت دل می شود

یا علی؛