رقیه جان، اکنون که آسودی برسان سلامم بر آن مولودی
که بی او غم بی معنا شود بر عاشقان نباشد معبودی
یاعلی؛
رقیه جان، اکنون که آسودی برسان سلامم بر آن مولودی
که بی او غم بی معنا شود بر عاشقان نباشد معبودی
یاعلی؛
باسم رب الحسین علیه السلام
محرم تمام و ناله ها فزونتر باشد
قافله عشق، به شام نزدیک تر باشد
روی نیلی و کبودی بازو، بس نبود
شام، شاید با تازیانه، زیباتر باشد؟
سه ساله وقتی با پدر کند نجوا
خرابه ، شاید عاشقانه تر باشد؟
سجاد، ویران، با غمِ پدر و برادر
رباب هم در رویا، همواره با اصغر باشد
لیلا نمی برد زِ یاد، علی اکبر را
رقیه و خرابه او را تیری دگر باشد
زینب آید، در مقابل ملعون یزید
رأس ارباب و برلبانش خیزر باشد
در مسیر، کوفیان، بد کردند
مگر می شود،، شام، مهتر باشد؟
زینب اگر سازد، گوشه ای سخن
نه یزید بل امیه، رو سیه تر باشد
ویران کند سجاد، شهر ظلم را
کلام و نفسش، از حیدر باشد
اگر شام و مراثی اش نمی بود
چگونه بر دل حسین، خنجر باشد؟
داغ دل رقیه و زینب بشنو
تا تو را طریق عشق، عزیزتر باشد
