حق بزرگتر و سالخورده...

وَ أَمَّا حَقُّ الْکَبِیرِ فَإِنَّ حَقَّهُ تَوْقِیرُ سِنِّهِ وَ إِجْلَالُ إِسْلَامِهِ إِذَا کَانَ مِنْ أَهْلِ الْفَضْلِ فِی الْإِسْلَامِ بِتَقْدِیمِهِ فِیهِ وَ تَرْکُ مُقَابَلَتِهِ عِنْدَ الْخِصَامِ وَ لَا تَسْبِقْهُ إِلَى طَرِیقٍ وَ لَا تَؤُمَّهُ‏ فِی طَرِیقٍ وَ لَا تَسْتَجْهِلْهُ وَ إِنْ جَهِلَ عَلَیْکَ تَحَمَّلْتَ وَ أَکْرَمْتَهُ بِحَقِّ إِسْلَامِهِ مَعَ سِنِّهِ فَإِنَّمَا حَقُّ السِّنِّ بِقَدْرِ الْإِسْلَامِ وَ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ‏.(تحف العقول؛ ص270)

حق بزرگتر و سالخورده این است که حرمت پیریش را بدارى، اگر سوابق فضیلت در اسلام دارد تجلیلش کنى، او را مقدم دارى، در اختلافات (خصمانه) با او روبرو نشوى، در راه بر وى سبقت نگیرى، پیشاپیش او نروى، نادانش نشمارى، اگر رفتار جاهلانه‏اى کرد تحمل کنى به مقتضاى سوابق مسلمانى و سالمندى احترامش کنى که حق سن و سال نیز چون حق اسلام است، و لا قوة الا باللَّه. (ترجمه جنتى؛ ص425)