فرازی از وصیت نامه طلبه شهید . . .

باسم رب الشهداء والصدیقین

السلام علیک ایها الشهید و ابن الشهید ایها المظلوم و ابن المظلوم یا ثارالله و ابن ثاره و الوتر الموتور السلام علیک و علی الارواح التی حلت بفنائک السلام علیکم یا انصار دین الله و انصار ابی عبدالله بابی انتم و امی.

با نام خداوند رحـمان ‌و با درود و سلام برتمام انبـیاء بـخصوص خاتم‌ انبیاء حضرت ‌محمد(ص) و با درود به حضرت ‌فاطمه‌ و علی(ع) و ائمه معصوم. سلام خدا و مقربان خدا برتو ای حسین، ای درس ‌آموز ایـثار و شهادت، ای یادگار خاتم انبیاء، ای عصاره مظلومیت‌ در تاریخ.
سلام برتو و بر متعلمان مکـتب تو و برشهیدان همیشه شاهد بر اعصـار و ادای و بر آنان ‌که با سرخی‌ خون خویش نـدای تو را لبیـک گفتند و بر آنان که با سـبزی تعـهد خویش به سوی شما شتافتند و در انتظـار شهادتند و سعادت.

ابـر فـرزندت حسـین دوران‌ ما کسی‌ که‌ در این زمان دوست،‌ راه شما را ادامه‌ می‌دهد و کربلای ثانی را در جنوب و غرب کشور اسلامی‌ ما بوجود آورده، بحق او پیرو راه تو است ای حسیـن، پس خود شما او را یاری کن و محـافظ باش و با درود بر پیروان جان‌ برکف او.

ای‌ حسین عزیز اگر ملت تو، تو را تنها گذاشتن نـظری‌ کن بر این دوران وببین پیروان فرزندت را .

خـوانندگان این وصـیت نامه گـواه باشید من درسال 65 رفتم تا نـدای پرخـروش سرور مظلومان حسین را که این بار از گلوی مردی برومند و پرخروش حسین زمان مرتعش می‌شود را لبیک ‌گویم و خون بی ارزشم‌ را برای رضای خدا به پیشگاه او هدیه می برم.

ای خداوند کریم اگر دین اسلام و عزت و سرافرازی اسلام به از بین رفتن و ریختـن خون کسانی چون این حـقیر است پس قابلیت شهادت را به این بنده حقیرت عطا بفرما و ای مرغک خـوش‌خان ‌مرگ، بیا و مرا نیز چون خود ازاین قفـس رهائی ده، تا چون تو سبکبـال و عاشق به سوی معبود خویش پروازکنم‌ و رضای او را بدست‌آورم، زیرا که ‌من از اویم و عشقم این است که به سوی ‌او پرواز کنم.

ما در راه رضـای او و چه اینکه جهان اسلام را سرافراز کنیم با آزادی‌ کربلا و قدس همیشه پیروزیم. ما را چه ‌باک از شهادت که خود تولدی نوین است، آغازی تازه بر پایانی کوتاه، چقدر سعادت می‌خواهد شهادت درراه خدا.

اما شما ای ملت اسلام و مردم غیـور و همیشه درصحنه کشور اسلامیم ای تک ‌درخت‌ شوره زار کفر و الحادجـهانی بخود آی و فرصت غنیمت دار که فردا دیر است ، علم مبارزه را بردوش‌ گیر و ره حسین پوی تا فردا از شفاعت حسین برخودارگردی.

ای کسانی که پشت جبهه هستید، بدانید اگر لحظه ای غفلت کنید و کفران نعمت آزادی و جمهوری اسلامی کنی، خداوند این نعمت عظیم را از شما سلب خواهدکرد و روبهان در کمین، او را خواهند ربود و آنها که زهر این آزادی بربدنشان واردشده دیگر بار به شما اجازه نخواهند داد که به چنین نعمت عظمائی برسید.

پدر و مادرگرامی پس شرمنده‌ام نزد شما. چه بگـوید آن فرزندی که حـق خود را ادا نکرده، چه بگوید آن فرزندی که دل شما عزیزان را شکسته ولی از این جهت که شما پدر و مادر خوب و مهربان و رئوفی هستید و مرا خواهید بخشید، خدمتتان عرض می‌کنم.

مادر گرامی ای کسی که بعد از خدا و رسولش و امامان و جانشین او تو اولین کسی هستی که بیش از همه برگردنم حق داری، ای مادر گـرامی من برای تو فرزند خوبی نبوده‌ام ولی تو مهربانتر از آنی و مرا می بخشی، مادرجان از من راضی شو و مرا حـلال کن، مادر گـرامی من به کـربلای ایران می روم و در راه حسیـن برای رضـای الله جان می‌سپـارم.

مادر گرامی امیدوارم که خداوند این قربانی را از تو هاجر زمان بپذیرد و شما در روز محشر نزد حضرت فاطمه (س) و نزد ام البـنین رو سفید و سرافراز گرداند. محزون مشو زیرا مادران در آن‌ لحظات خوشحالند البته می‌دانم شما چون مادر وهـب، مرا در راه خدا داده اید و صابرید.

اما شما پدرگرامی ‌که همچون فرشته ای ‌مهربان برایم رنج بسیار کشیده‌اید، زبانم از وصف مهربانی های شما عاجز است. پدر گرامی ‌دراین دنیای فانی خیلی گناه کرده ام از شما التماس ‌دعا دارم مرا همیشه دعـا کنید. می دانم شما صـابرید درمرگم و امیدوارم‌ که نیت شما از دادن این اسماعیل در راه خدا، رضای او و قـرب او باشد.

برادران و خواهر گرامیم‌ مبادا شما بجای آنکه مـرحم دل پدر و مادر باشید با گریه و ناله خود، زخم آنها را بخـراشید، شما درمرگـم لباس سبـز بپـوشید و شـادی کنید زیرا شما لیـاقت پیـدا کرده اید که خـدواند از میانـتان یکی را برای دیـدار خود برگیرد.

اما شما جوانان، امام ‌عزیز ومسوولان کشور اسلامیمان را تنها نگذارید و لحظه ای از پاسداری میهن اسلامی غافل نباشید، زیرا شیاطین ‌منتظر لحظه ای غفلتــند تااین نعمـت بزرگ اسلام عـزیز را از بین ببرند. نصـیحتم‌ به شما اینست که پیرو هوی وهوس نباشید، به حرف های امام گرامی‌ گوش فرا دهید و آرزوهای دل را زیرپا گذارید.

طلبه شهید عیسی فرزند جعفر در سال 47 در شهرستان میناب روستای میرآباد به دنیا آمد و در تاریخ 19 فروردین سال 66 نیز در حادثه ناشی از درگیری مستقیم با دشمن ‌درجبهه جنگ به شهادت رسید.

یاد ونام همه شهیدان گرامی باد.